26 APRIL 1989. - Koninklijk besluit tot vaststelling van de maximumbedragen van de honoraria voor bepaalde tandheelkundige verstrekkingen inzake verplichte ziekte en invaliditeitsverzekering. (vernietigd bij het arrest nr. 52.127 uitgesproken door de Raad van State op 8 maart 1995 (IIIe Kamer); B.St. 08-11-1995, p. 30933)
Art. 1-4
Artikel 1. Dit besluit is van toepassing op de tandheelkundigen die hun verzorging verlenen in een gewest waar het akkoord, gesloten op 14 december 1988 in de Nationale Commissie tandheelkundigen-ziekenfondsen, niet in werking is getreden overeenkomstig artikel 34, § 3, van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering, zoals het is gewijzigd bij de wet van 26 maart 1970, behalve indien zij binnen de in laatstgenoemde bepaling gestelde termijn hun weigering tot toetreding tot de termen van het akkoord niet hebben betekend.
Art.2. De in artikel 1 bedoelde tandheelkundigen mogen de rechthebbenden van voornoemde wet van 9 augustus 1963, inclusief degenen tot wie de werkingssfeer ervan is verruimd, geen honorariabedragen eisen die hoger liggen dan die welke in vorengenoemd akkoord zijn bedongen.
Die bedragen worden bepaald onder verwijzing naar de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen, vastgesteld bij het koninklijk besluit van 14 september 1984 tot vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen inzake verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering.
Art.3. De bepalingen van artikel 2 zijn van toepassing zonder dat de daar bedoelde tandheelkundigen de bepalingen van de punten C en D van vorengenoemd akkoord kunnen aanvoeren.
Art. 4. Onze Minister van Sociale Zaken is belast met de uitvoering van dit besluit.