15 JUNI 1972. - Koninklijk besluit ter bepaling van de toekenningsmodaliteiten van een uitkering voor hulp van derden ten gunste van zwaar gehandicapten.
Art. 1-19
Artikel 1. Voor de toepassing van dit besluit, wordt verstaan:
1° onder "uitkering": de uitkering voor hulp van derden ten gunste van zwaar gehandicapten;
2° onder "wet": de wet van 27 juni 1969 betreffende het toekennen van tegemoetkomingen aan de minder-validen ;
3° onder "algemeen reglement": het koninklijk besluit van 17 november 1969 houdende algemeen reglement betreffende het toekennen van tegemoetkomingen aan de minder-validen.
Art.2. Een uitkering wordt onder de bij dit besluit voorziene voorwaarden toegekend :
a) aan de rechthebbenden van de door de wet bedoelde gewone tegemoetkoming, berekend op grond van een blijvende arbeidsongeschiktheid van 100 pct.;
b) aan de rechthebbenden van de door de wet bedoelde aanvullende tegemoetkoming, onverminderd het tweede lid) indien de gewone tegemoetkoming van de betrokkenen berekend was op grond van een blijvende arbeidsongeschiktheid van 100 pct. <K.B. 10-7-1973, art. 3, 1°>
c) aan de rechthebbenden van de bij de wet bedoelde bijzondere tegemoetkoming.
(Een uitkering mag eveneens worden toegekend wanneer de aanvullende tegemoetkoming niet wordt toegestaan of geschrapt is op grond van het artikel 8 van de wet en het bedrag ervan is vastgesteld overeenkomstig het artikel 3, tweede lid.) (toegevoegd) <K.B. 10-7-1973, art. 3, 2°>
Art.3. Het jaarbedrag van de uitkering is vastgesteld op 6 000 F ; het is evenwel beperkt tot het jaarbedrag van de gewone of bijzondere tegemoetkoming waarop betrokkene aanspraak kan maken. (Voor het in het artikel 2, tweede lid, bedoeld geval, wordt het verjaarbedrag van de uitkering, vastgesteld overeenkomstig het eerste en het derde lid, verminderd met het verschil tussen het bedrag van de overeenkomstig het artikel 8 van de wet in aanmerking genomen prestaties en het bedrag van de gewone tegemoetkoming waarop de minder-valide recht zou hebben.) <K.B. 10-7-1973, art. 4>
Het bedrag van de uitkering schommelt overeenkomstig de bepalingen van de wet van 2 augustus 1971 houdende inrichting van een stelsel waarbij de wedden, lonen, pensioenen, toelagen en tegemoetkomingen ten laste van de openbare schatkist, sommige sociale uitkeringen, de bezoldigingsgrenzen waarmee rekening dient gehouden bij de berekening van sommige bijdragen van de sociale zekerheid der arbeiders, alsmede de verplichtingen op sociaal gebied opgelegd aan de zelfstandigen, aan het indexcijfer van de consumptieprijzen worden gekoppeld; het is gekoppeld aan het indexcijfer 114,20 van de consumptieprijzen.
Art.4. § 1. De aanvraag om tegemoetkoming geldt als aanvraag om uitkering voor zover betrokkene een tegemoetkoming bekomt, berekend op grond van een blijvende arbeidsongeschiktheid van 100 pct.
De dienst voor tegemoetkomingen aan de minder-validen van het Ministerie van Sociale Voorzorg is gelast met het administratief onderzoek van de rechten op de uitkering, evenwel zoals voorzien in artikel 7 van het algemeen reglement.
Het recht op de uitkering gaat in de eerste dag van de maand waarin de aanvrager de in dit besluit voorziene voorwaarden vervult.
Wanneer het bepalen van de rechten op de aanvullende tegemoetkoming van de rechthebbende die een gewone tegemoetkoming geniet, berekend op grond van een blijvende arbeidsongeschiktheid van 100 pct., ambtshalve is geschied, worden de eventuele rechten op de uitkering door evengenoemde dienst ambtshalve onderzocht.
§ 2. Indien de aanvrager meent dat zijn toestand zodanig gewijzigd is dat het de toekenning of de vermeerdering van de uitkering verantwoordt, kan een nieuwe aanvraag om uitkering worden ingediend.
Deze nieuwe aanvraag moet per ter post aangetekend schrijven worden ingediend bij de in § 1 bedoelde dienst.
De beslissing van deze nieuwe aanvraag heeft uitwerking de eerste dag van de maand volgend op die in de loop van dewelke ze is ingediend.
Art.5. De bepalingen van het artikel 46 van het algemeen reglement zijn van toepassing op de beslissingen die genomen worden ten opzichte van de rechten op de uitkering.
Art.6. De uitkering wordt niet toegekend wanneer de minder-valide of zijn echtgenoot een gelijkaardige prestatie geniet krachtens een andere wetgeving.
Art.7. De uitkering wordt niet toegekend aan de minder-valide die tot een godsdienstige of lekengemeenschap behoort.
Art.8. Wonen de echtelieden samen en kunnen zij beiden de uitkering bekomen, dan wordt het kleinste bedrag van de uitkering met de helft verminderd ; zijn de twee uitkeringen gelijk, dan wordt iedere uitkering met 25 pct. verminderd.
(Voor de toepassing van het vorig lid, wordt de in artikel 43bis van het algemeen reglement bedoelde tegemoetkoming voor hulp van derde gelijkgesteld met de uitkering.) (toegevoegd) <K.B. 10-7-1973, art. 5>
Art.9. Wanneer het artikel 54 van het algemeen reglement wordt toegepast, wordt, voor de toepassing van het artikel 2, de rechthebbende geacht de tegemoetkoming te genieten gedurende het in evengenoemd artikel 54 bedoeld tijdvak.
Art.10. De uitkering wordt betaald volgens de in de artikelen 48 en 49 van het algemeen reglement voorziene modaliteiten, door de dienst die de tegemoetkoming die betrokkene geniet, betaalt.
Art.11. De uitkering wordt niet betaalt aan de rechthebbende voor de duur van zijn verblijf in een verzorgingsinrichting of in een tehuis voor ouden van dagen.
De bepalingen van de artikelen 8, 56, 57, eerste lid, 58 en 59 van het algemeen reglement worden op de uitkering toegepast.
Art.12. De uitkeringsgerechtigde moet een verklaring indienen zodra er zich wijzigingen voordoen in zijn toestand die het bedrag van de uitkering zouden kunnen verminderen ; deze verklaring moet per ter post aangetekend schrijven worden gezonden naar de in artikel 4, § 1, bedoelde dienst en moet de datum en de aard van de wijziging die zich in de toestand van de minder-valide heeft voorgedaan, vermelden.
De beslissing die uit deze verklaring voortvloeit, heeft uitwerking de eerste dag van de maand volgend op die in de loop van dewelke de wijziging, die deze verklaring verantwoordt, zich heeft voorgedaan.
Art.13. Voor de toepassing van de artikelen 18, 21, 22, 27, 29 en 31 van de wet wordt de uitkering gelijkgesteld met de gewone tegemoetkoming.
Art.14. De uitkering wordt niet in aanmerking genomen voor de toepassing van de artikelen 14 en 20 van het algemeen reglement.
Art.15. (opgeheven) <K.B. 10-7-1973, art. 7>
Art.16. § 1. De rechten op de uitkering worden ambtshalve onderzocht voor de personen van wie het recht op de tegemoetkoming, berekend op grond van een blijvende arbeidsongeschiktheid van 100 pct., op de datum van inwerkingtreding van dit besluit nog niet het voorwerp was van een administratieve beslissing. In dit geval, gaat de uitkering in op dezelfde datum als de tegemoetkoming en, ten vroegste, op 1 oktober 1972.
§ 2. De rechten op de uitkering worden ambtshalve onderzocht voor de personen die op 1 oktober 1972 een gewone of bijzondere tegemoetkoming genieten, berekend op grond van een blijvende arbeidsongeschiktheid van 100 pct. In dit geval, gaat de uitkering in ten vroegste op 1 oktober 1972.
§ 3. Wanneer op 1 oktober 1972 een aanvullende tegemoetkoming berekend op grond van een blijvende arbeidsongeschiktheid van 100 pct. wordt betaald, moet voor het toekennen van de uitkering een aanvraag rechtstreeks aan de in artikel 4, § 1, bedoelde dienst worden gezonden per ter post aangetekend schrijven. Aldus gaat de uitkering in de eerste dag van de maand volgend op die in de loop van dewelke de aanvraag is ingediend ; zo deze aanvraag evenwel is ingediend vóór 1 april 1973, heeft zij uitwerking vanaf 1 oktober 1972.
Art.17. De uitgaven die uit de toepassing van dit besluit voortvloeien, zijn ten laste van het Rijk.
Art.18. Dit besluit heeft uitwerking op 1 oktober 1972.
Art. 19. Onze Minister van Sociale Voorzorg is belast met de uitvoering van dit besluit.