12 DECEMBER 1817. - Wet houdende bepaling van straffen tegen de genen, die niet aan den militairen regtsdwang onderworpen, de desertie van het krijgsvolk begunstigen.
Art. 1-6
Artikel 1. Ieder persoon, niet aan den militairen regtsdwang onderworpen, die één of meerdere manschappen van het krijgsvolk te water of te lande, op eenigerhande, wijze tot desertie verleidt;
Die hun voorbedachtelijk tot het plegen van desertie behulpzaam is;
Die de desertie, op welke wijze het ook zijn moge, begunstigen, of daartoe met hun voorweten middelen verschaffen;
Die eenen deserteur, hem als zoodanig bekend, verbergt of huisvest;
Die door uiterlijke bedrijven, gevolgd van een begin van uitvoering, eene poging zal hebben aan den dag gelegd, om de desertie op eenigerlei wijze te begunstigen, wanneer alleen door toevallige en van den wil des daders onafhankelijke omstandigheden de uitvoering opgeschort of de poging mislukt is;
Die, welke het overgaan van militairen uit het eene korps in het andere, onder vreemde of verdichte namen, of op eene andere bedrieglijke wijze, mogt bevorderen;
Die, aan onder-officieren of manschappen, ten einde hunne desertie te begunstigen, kleederen mogt hebben gegeven, geleend, verkocht of op eenige andere wijze bezorgd;
(Lid 8 opgeheven) <W 24-03-1846, art. 6>
Zal worden gestraft met eene boete van honderd tot vijfhonderd guldens, of wel, naar gelang der omstandigheden, met eene gevangenis van ten minste drie en ten hoogste twaalf maanden.
Art.2. Bij onvermogen om de boete te betalen, zal de veroordeelde insgelijks met gevangenis van tenminste drie en ten hoogste twaalf maanden worden gestraft; - én zal, in dat geval, het vonnis, waarbij de hoegrootheid der boete bepaald wordt, tevens den tijd der gevangenzitting van den onvermogenden uitdrukken.
Art.3. Die genen, welke, op de eene of andere wijze, de militairen tot desertie zouden verleiden, om dezelve tot den land- of zeedienst eener vreemde Mogendheid te doen overgaan, of welke dezelve met opzet in deze desertie mogten behulpzaam zijn, zullen worden gestraft met eene openlijke tentoonstelling op een schavot en met opsluiting in een tuchthuis, gedurende vijf tot tien jaren, naar gelang der omstandigheden.
Art.4. Zij, die uit hoofde van hunnen stand of beroep, meer bijzonder in de gelegenheid zijn van de desertie te bevorderen, en die daartoe voorbedachtelijk de hand mogten hebben geleend, of welke niet zullen hebben nagekomen de plaatselijke verordeningen en reglementen van policie en dergelijke andere, strekkende tot wering der desertie, voor zoo verre de inachtneming van dezelve hun was gelast, zullen met de intrekking van hun patent, gedurende drie tot twaalf maanden, of ook wel met het verlies hunner bediening, kunnen worden gestraft, bijaldien de regter daartoe termen vindt, boven en behalve zoodanige andere straffen, als zij, uit krachte der vorenstaande artikelen, mogten hebben verdiend.
Art.5. De bovenstaande voorschriften zijn geheel onverminderd het bepaalde bij het 3de boek, titel 1, eerste hoofdstuk van het lijfstraffelijk wetboek, omtrent misdaden tegen de veiligheid van den Staat bedreven, bijzonderlijk door de getrouwheid van het krijgsvolk jegens den Souverein te doen wankelen.
Art. 6. Worden in het algemeen ingetrokken en buiten effect gesteld alle vroegere wetten op dit stuk gemaakt, hetzij dezelve al of niet met deze wet strijdig zijn, die alleen uitgezonderd, welke bij het voorgaande artikel vermeld zijn.
Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geïnsereerd, en dat alle ministeriële departementen en authoriteiten, kollegiën en ambtenaren aan de naauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.